Τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) αποχαιρετούν με βαθιά συγκίνηση τον Μίμη Δαρειώτη. Αποχαιρετούν τον νεαρό αγωνιστή του αντιδικτατορικού κινήματος, που βασανίστηκε όσο λίγοι και δεν διεκδίκησε ποτέ, στα χρόνια που ακολούθησαν, καμία αναγνώριση για τη δράση του. Αποχαιρετούν το στέλεχος της ανανεωτικής Αριστεράς, που αφιέρωσε τη ζωή του στα ιδανικά της και στην οργανωμένη δράση της, από την ΕΔΑ και το ΚΚΕ εσωτερικού στον ΣΥΡΙΖΑ. Αποχαιρετούν, τέλος, με οδύνη, τον δικό τους άνθρωπο, τον αγαπημένο τους φίλο. Αποχαιρετούν τον σταθερό συμπαραστάτη, τον σύντροφο, ο οποίος στήριξε με όλη του την έγνοια και τις δυνάμεις τα Αρχεία, από την στιγμή της ίδρυσής τους ως σήμερα. Θα τον θυμόμαστε με την αγάπη και την τιμή που του πρέπει.
Βιογραφικό σημείωμα Δημήτρη (Μίμη) Δαρειώτη
Ο Δημήτρης (Μίμης) Δαρειώτης γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1
943 στο Χαρακοπιό Μεσσηνίας. Ο πατέρας του Αναστάσιος Δαρειώτης ήταν αγρότης και μέλος του ΕΑΜ την περίοδο της Κατοχής. Ο Μίμης πέρασε στο Φυσικομαθηματικό τμήμα του ΕΚΠΑ το 1962. Οργανώθηκε στην ΕΔΑ και στη συνέχεια στη Νεολαία Λαμπράκη από τα χρόνια 1962-1964.
Με την επιβολή της δικτατορίας επικηρύχθηκε και πέρασε στην παρανομία. Συνελήφθη τον Απρίλιο του 1968 και βασανίστηκε άγρια επί μήνες. Μόλις στις 21 Μαΐου ανακοινώθηκε η σύλληψη του, ενώ πια είχε μείνει ανάπηρος. Δικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο τον Φεβρουάριο του 1969 και καταδικάστηκε εις θάνατο, απόφαση που μετατράπηκε σε 16 χρόνια. Αποφυλακίστηκε τον Αύγουστο του 1973. Συνελήφθη εκ νέου, την ημέρα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Μπογιατίου μαζί με τον Μήτσο Παρτσαλίδη. Επί οκτώ ημέρες τους έκαναν εικονικές εκτελέσεις. Ξαναπέρασε στην παρανομία για τρεις μήνες. Τον Φεβρουάριο του 1974 συνελήφθη εκ νέου για μερικές μέρες και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος.
Κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ Εσωτερικού. Στη συνέχεια υπήρξε μέλος, διαδοχικά της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΑΡ, του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ.
